[ Pobierz całość w formacie PDF ]
widzi, że się boję o samego siebie, żeby mi się co nagłego nie stało z tak wielkiej radości, gdy ujrzę
mon tout, gdy oglądam jedyne i z ni z kim nieporównane ciała mego pana śliczności. Skończywszy to, o
czymem już pisał, a rozporządziwszy swoje rzeczy, uczynimy, co zechcemy; w czym la Poudre pójdzie
cale za wolą i dyspozycją Bukietową. Jakoż zaraz za przyjazdem jego chce mu upaść u nóg a oddać
wszystko w ręce, aby cokolwiek ulżył głowie, a dłużej mógł zażyć tej, którą mu P. Bóg z dobroci swej
naznaczył z najpiękniejszą Jutrzenką szczęśliwości.
Chłopca żeby przywiezć, życzyłbym z duszy, boby nie było zupełne ukontentowanie, nie moje, ale Wci
serca mego. Bo vous etes mon tout; kiedy ja Wci mam, ni ocz na świecie nie dbam. A do tego, że go z
duszy pragnie widzieć jmć panna ksieni i inni. Daję to jednak cale na wolę Wci serca mego i już mnie
się w tym więcej dokładać nie potrzeba. Czynić, co P. Bóg poda do serca, poruczywszy to Jemu
samemu.
Jam się dobrze rozjechał ze wszystkimi z Warszawy. Avec Mme Denhoff fort bien, les meilleurs amis du
monde. Ciężkom bardzo przyjechał, a dziwnie lekko wyjeżdżam, zostawiwszy kilkadziesiąt ekspens. P.
podskarbi najmniejszego nie wraca szeląga, do drugiego sejmu czekać każe. Na buławę wielką
dożywotnią odebrałem przywilej; dano mi zrazu na niedożywotnią, alem ja brać nie chciał. Le Soucy
wziął przywilej na sól kałuską do podpisu, na sześć tysięcy beczek, i obiecuje pewnie, że podpisze Król
JMć; ale ten rok jest bardzo trudny i wątpię, żeby na tak wiele podpisał. Na inne jednak lata wiem, że
podpisze; o czym przyszłą oznajmię pocztą, a z kupcami traktować będę zaraz, i z solą, aby dobrze
nałożyli. I spodziewam się, że przed czasem ekspiracji arendy dadzą zadatek, który oddać każę do rąk
M. l'Ambassadeur, według woli i rozkazania Wci serca mego. Herbarza dostałem z wielką biedą; dałem
zań dziesięć czerwonych złotych i oddałem go do rąk jmp. posła, ale on powiada, że nie ma sposobu
przesłania onego, bo księga niemała. -
Warszawy i wielkiej w niej odmiany wypisać niepodobna. Jam był tak zabawny, que je pensais deja
crever. Przed wy-jezdnym byliśmy chez M. le Referendaire, który nam dał kolację, une farce, la
musique et des marionettes, które czyni chłopczyk malusieńki, niesłychanie grzeczny, dziwnie dobrze.
Jest to nieprzepłacony chłopiec, bo i tańcuje pewnie pięknie, i komedie odprawuje, i sprawny nad
podziwienie. %7ładnego nie ma daremnej strawy: wszyscy lokaje na różnej grają muzyce, a jeden page
gra na lutni, a ten to drugi, co i tańcuje, i marionety pokazuje.
Mme Denhoff pożyczyła mi kilka książek niesłychanie curieux, jako to: les Amours du 11 [Roi de
France], la Vie de la Reine Christine et la Mort de Mme Marquise de Ganges, autrement Mme
Castellane. O tej śmierci wolałbym i nie czytać był, bo 1ennui me prend szukać po wszystkim świecie
tych tak złych, niecnotliwych ludzi. U Wci serca mego uprosić niepodobna, aby wiedzieć przynajmniej,
co się tam dzieje, skąd na wszystek świat wychodzą nowiny. -
Ja tylko o to proszę, abyś się zmiłowała nad uwiędłym już Celadonem a odżywiła go ślicznością swoją,
która by i z grobu człowieka do siebie przywabiła. Zmiłuj się, zmiłuj, śliczna dobrodziejko, niech lata
nasze tak marnie nie idą, ile mnie, który bym się przez milion lat nie mógł nasycić wszystkich śliczności
mojej jedynej panny; a żywot nasz jako krótki, ile mój! Niech tedy mam jako najprędszą deklarację,
uniżenie proszę, przy nadziei, której mi Wć w żadnym liście uczynić nie chcesz, że mi tę absence
sowitymi nagrodzisz karesami i że muszka przyjmie wdzięcznie son galant. Pisywałaś, moje serce,
przedtem i mówiłaś, żeś beze mnie sypiać nie mogła, a teraz podobno takeś się Wć przyzwyczaiła, że
się o tym i nie pomyśli. Wiem, że znowu zrazu przykro i ciężko będzie sypiać Wci sercu memu z swoim
uniżonym a wiernym Sylwandrem, który P. Boga prosić nie przestanie, aby tej jeszcze doczekał
szczęśliwości. A teraz całuję, począwszy od busieńki, wszystkie śliczności, a najbardziej tyteńki,
muszeczkę, pajączka i śliczne nóżeczki.
Adieu, mon coeur, mon ame; je me meurs sans mon Astree. Jeśli nie odbiorę prędkiej nadziei i
konsolacji, to mię Wć już więcej nie spodziewaj widzieć. C'est une verite, której wierzyć potrzeba, jeśli
kochasz Celadona. -
Chłopca naszego pozdrowić i pocałować, a oznajmić, jeśli mu dobrze w kiereczce. Księżna puścić
Jarosławszczyzny ani w myśli ma cale. Z nią już zaczynamy prawo. Ona i teraz ma zupełną nadzieję, że
za powrotem swoim odpuścisz to jej wszystko Wć moje serce.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]