[ Pobierz całość w formacie PDF ]
stać potrzebie. Jeśli chcesz, by ktoś nie płoszył się w niebezpieczeństwie, przedtem go ćwicz.
II 18 " 8
...Aby Los nie dopadł nas znienacka, zaprzyjaznijmy się z biedą zawczasu. Będziemy się
czuli pewniej jako bogaci, wiedząc, jak niewielką przykrością jest być ubogim.
II 18 " 13
Nikt inny nie jest godny boskości jak tylko ten, kto gardzi bogactwem. Nie zabraniam ci
posiadania majątku, lecz chcę sprawić, abyś go posiadał bez trwogi. Osiągniesz to jedynym
sposobem: jeżeli przekonasz sam siebie, że nawet bez majątku będziesz mógł żyć szczęśliwie,
jeżeli zawsze będziesz patrzył nań jako na rzecz mającą umknąć.
II 19 " 11 12
Nie ma większego nieszczęścia dla człowieka zajętego i uwikłanego w swoje dostatki niż
wiara w przyjazń ludzi, którą on sam ich nie darzy, i niż mniemanie, że dobrodziejstwa sku-
tecznie zjednują przyjaciół, chociaż niektórzy ludzie im więcej komu zawdzięczają, tym bar-
dziej go nienawidzą: niewielki dług robi człowieka dłużnikiem, duży wrogiem.
II 20 " 2
...Filozofia uczy działać, a nie gadać, i żąda od każdego, by żył podług jej zasad, tak by nie
było rozdzwięku pomiędzy życiem a mową... Jest najwyższym obowiązkiem, a i znamieniem
mądrości, ażeby czyny zgadzały się ze słowami, ażeby mędrzec wszędzie był sobą i zawsze
był taki sam.
II 20 " 6
Ludzie nie wiedzą, czego chcą, chyba że w tej jedynej chwili, w której chcą. W ogóle nikt
nie umie się zdecydować, czego chce albo nie chce. Poglądy zmieniają się z dnia na dzień i
obracają się w swe przeciwieństwo, a większość ludzi traktuje życie jako zabawę.
159
II 20 " 8
Ku temu tylko kieruj swe myśli, o to zabiegaj, tego pragnij, powierzywszy Bogu swe inne
prośby, abyś mógł zadowolić się samym sobą i dobrem, którego ty jesteś zródłem. Jakie
szczęście może być bliżej? Zniż się do takiego stanowiska, z którego byś nie mógł spaść...
II 20 " 13
Ktokolwiek przychodzi na świat, temu każą zadowalać się mlekiem i kawałkiem płótna. Po
takich początkach nie dość nam całych królestw.
II 21 " 6
Wszyscy, których Los wysuwa na widok publiczny, którzy mają wspólnictwo i udział w
cudzej potędze, tylko dotąd cieszą się względami, a domy ich są tłumnie odwiedzane, dopóki
oni sami utrzymują swoje stanowisko. Tymczasem chwała ludzi utalentowanych nieustannie
wzrasta, bo nie tylko oni sami otoczeni są czcią, lecz i podtrzymuje się wszelkie wspomnienia
o nich.
II 21 " 11
Brzuch nie słucha wskazówek: domaga się i żąda. Nie jest jednak uciążliwym wierzycie-
lem: można go zbyć małym kosztem, jeśli tylko dasz mu to, coś powinien, a nie to, co mo-
żesz.
II 22 " 16 17
Ten posiadł mądrość, kto potrafi umrzeć tak samo próżen trosk, jak się urodził, a tymcza-
sem, gdy tylko nadciąga niebezpieczeństwo, wpadamy w popłoch, tracimy odwagę, blednie-
my, ronimy bezsilne łzy. Cóż haniebniejszego niż poddawanie się niepokojowi na samym
progu bezpieczeństwa? Powodem jest to, że brak nam wszelkich dóbr wewnętrznych, i dlate-
go cierpimy z powodu utraty życia. Nie pozostała w nas żadna jego cząstka: minęło ono i
bezpowrotnie odeszło. Nikt nie troszczy się o to, jak żyć dobrze, lecz jak żyć długo, jakkol-
wiek wszyscy mogą się zdobyć na dobre życie, a nikt nie może sprawić, że będzie żył długo.
III 23 " 2
Doszedł do szczytu mądrości, kto wie, czym się cieszyć, kto swego szczęścia nie opiera na
cudzej potędze. Niespokojny i niepewny siebie jest ten, kogo pobudza jakaś nadzieja, choćby
ona była w zasięgu ręki, choćby spełnienie jej nie nastręczało trudności, choćby go nigdy nie
zawiodły oczekiwania.
III 23 " 8
Niewielu jest takich, którzy układają swe życie i sprawy w sposób celowy. Wszyscy inni
nie idą, lecz są unoszeni niby rzeczy płynące w rzece. Jedne z nich zatrzymuje spokojniejsza
fala i łagodnie zabiera ze sobą, drugie porywa silniejszy prąd, inne znowu, najbliższe brzegu,
zostają tam, kiedy słabnie nurt, inne wreszcie rwący prąd unosi na morze. Dlatego musimy się
zdecydować, czego chcemy, i trzymać się tego wytrwale.
160
III 23 " 10 11
Musimy starać się o to, aby nabrać przekonania, że życie nasze jest dostatecznie długie.
Ale nikt tak nie sądzi, kto właśnie rozpoczyna życie. Nie myśl jednak, że ludzi tego rodzaju
jest niewielu: prawie wszyscy są tacy. Niektórzy dopiero wtedy zaczynają żyć, kiedy już trze-
ba kończyć. Jeśli to uważasz za dziwne, to dodam coś, co jeszcze bardziej ciebie zadziwi:
niektórzy przestali żyć, zanim jeszcze zaczęli.
III 24 " 11 14
...Do tego stopnia należy nie bać się śmierci, żeby dzięki niej nic nie było straszne. Dlatego
też bez trwogi słuchaj pogróżek wroga. A chociaż twoje własne sumienie dodaje ci otuchy, to
jednak, ponieważ dzieje się wiele bez widocznego powodu, spodziewaj się i tego co najspra-
[ Pobierz całość w formacie PDF ]