Tammet_Daniel_ _Urodzilem_sie_pewnego_blekitnego

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

zapłaciłem, chod czułem się bardzo zdezorientowany w tej całej sytuacji.
Gry były na czas, a ja zacząłem swój pierwszy mecz pewnie i grałem szybko. Wkrótce miałem silną
pozycję na szachownicy i dużą przewagę czasową nad moim prze-ciwnikiem. Czułem się bardzo dobrze.
Wtedy nagle mój przeciwnik wykonał ruch, nacisnął przycisk zegara i gwał�townie wstał. Patrzyłem, jak
przechadza się tam i z po�wrotem po sali, czekając na mój ruch. Nie spodziewałem się tego i poczułem,
że nie mogę się skoncentrowad, gdy tak chodzi w tę i z powrotem, skrzypiąc butami po twar�dej, lśniącej
podłodze. W zupełnym roztargnieniu wyko�nałem serię słabych ruchów i przegrałem. Byłem bardzo
rozczarowany i nie mogłem dalej grad, bo nie potrafiłem ponownie się skoncentrowad. Wyszedłem z sali
i wróci�łem do domu, stwierdziwszy, że gra turniejowa nie jest dla mnie.
Grałem regularnie w szachy sam na podłodze w swoim pokoju. Rodzina wiedziała, że nie należy mi
przeszkadzad, gdy jestem w środku gry. Kiedy grałem sam, szachy uspo�kajały mnie swoimi stałymi i
konsekwentnymi zasadami oraz powtarzalnym porządkiem bierek i pozycji. W wieku szesnastu lat
stworzyłem grę z osiemnastu ruchów i wy�słałem ją do czasopisma szachowego, które gorliwie
czyta�łem podczas regularnych wizyt w bibliotece. Ku mojemu zaskoczeniu kilka miesięcy pózniej została
ona opubliko�wana jako główna pozycja w dziale listów. Rodzice byli ze mnie tak dumni, że oprawili tę
stronę i powiesili na ścia�nie mojej sypialni.
Wcześniej w tym samym roku, 1995, zdałem kooczące szkołę średnią egzaminy GCSE, uzyskując
najwyższą moż�liwą ocenę A* z historii, A z języka angielskiego i li�teratury angielskiej, języka
francuskiego i języka niemie�ckiego, dwie oceny B z przedmiotów ścisłych oraz C ze stolarstwa. Na
próbnym egzaminie z matematyki dostałem A, ale ostatecznie zdałem egzamin na B, ponieważ nie
naj�lepiej radziłem sobie z algebrą. Miałem poważne trudno�ści z równaniami, w których liczby
reagowałem na nie synestezyjnie i emocjonalnie zastępowano literami, a na nie nie miałem żadnej
reakcji. Dlatego zdecydowałem, że nie będę kontynuował nauki matematyki i do zdawania na egzaminie
dojrzałości Advanced level (A-level) wybrałem historię, język francuski i język niemiecki.
Gdy miałem siedemnaście lat, jedna z nauczycielek, która na poziomie A-level uczyła mnie języka
francuskie-go, pani Cooper, pomogła mi zorganizowad mój pierw�szy zagraniczny wyjazd do Nantes,
miasta w północno-wschodniej Francji, położonego niedaleko od morza, nad Loarą. Nauczycielka znała
rodzinę, która zgodziła się mnie gościd i zajmowad mną w czasie pobytu. Nigdy wcześniej nie miałem
paszportu, więc teraz musiałem wyrobid go w krótkim czasie przed wylotem w środku lata. Pamię�tam,
że bardzo się denerwowałem rozstaniem z bliskimi, lotem samolotem i wyjazdem do innego kraju.
Byłem też jednak bardzo podekscytowany możliwością mówienia po francusku, więc poradziłem sobie z
sytuacją. W ciągu dziesięciodniowych wakacji francuska rodzina traktowa�ła mnie bardzo dobrze,
pozostawiając mi swobodę, gdy jej potrzebowałem, i cały czas zachęcając mnie do używania i dwiczenia
francuskiego. Każda rozmowa była en fran�ais w czasie gry w tenisa stołowego, wypraw na plażę oraz
dłu�gich, leniwych posiłków złożonych z owoców morza. Wró�ciłem do domu cały i zdrowy, jeśli nie
liczyd oparzenia słonecznego na mojej wrażliwej skórze.
Tego samego lata w naszej szkole pojawił się chłopiec, Niemiec o imieniu Jens, by doskonalid swój
angielski. Jako że byłem jedynym uczniem w klasie, który mówił po nie�miecku, Jens siedział ze mną na
lekcjach i towarzyszył mi, dokądkolwiek szedłem. Cieszyłem się, że mam z kim po�rozmawiad i spędzad
przerwy, a rozmawialiśmy w języku będącym mieszanką niemieckiego i angielskiego. Jens na�uczył mnie
wielu współczesnych niemieckich słów, takich jak Handy, czyli telefon komórkowy", i Glotze, czyli
tele�wizor", których wcześniej ani nie czytałem, ani nie słysza�łem. Jens wrócił do Niemiec, ale w wciąż
utrzymujemy kontakt e-mailowy on pisze do mnie po angielsku, a ja odpisuję po niemiecku. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Linki